Tarta z porem, boczkiem i szynką szwarcwaldzką

Tarta w takim stylu kojarzy mi się z imprezami u Darii, mojej przyjaciółki. Czy były to imieniny, czy urodziny czy inna  ważna okoliczność, taka tarta była jej daniem flagowym… a ja ją uwielbiałam:)

Były to czasy, kiedy człowiek potrafił nie jeść cały dzień, żeby wyglądać i czuć się “slim” (i móc odrobinkę więcej podjeść na wieczornej imprezie;)

Żołądek sięgał wtedy kręgosłupa a Ty nie mogłeś się doczekać, kiedy tarta wjedzie na stół. Pamiętam też, że kawałek, który dostawałam, nigdy nie był wystarczająco duży:)

Ostatnimi czasy zaczęłam podpytywać Darię o przepis na jej tartę a wczoraj (choć pierwotnie miałam na obiad zrobić  wątróbkę w jabłkach) zabrałam się za jej szykowanie. Przejrzałam wcześniej kilka przepisów z tartami i to co poczyniłam jest właściwie krzyżówką  tarty, którą opisała mi Daria a tą, którą zaproponował ostatnio Pascal w kampanii dla Lidla.

Mały “misz masz”. Wyszło przepysznie… i prawie jak na imprezach u Darii:) 

Składniki (forma do tart o średnicy 28 cm):

– 1 opakowanie ciasta francuskiego

– 3 jajka

– 100 ml śmietany 30%

– 1 por

– 3 plastry boczku

– 3 plastry  szynki szwarcwaldzkiej

– 1/2 szklanki startego sera żółtego

– sól, pieprz

– 1 łyżka masła

Wykonanie:

Formę do tarty smarujemy masłem i wykładamy na nią ciasto francuskie. Brakujące “fragmenty” sztukujemy z nadmiarów w innych miejscach.  Ucinamy ciasto przy brzegach formy nożem. Widelcem nakłuwamy ciasto przy dnie formy. Wstawiamy je na 20 minut do lodówki. Pokrojone w krążki pory i boczek skrojony w małe kawałki podsmażamy na patelni . Do formy wykładamy na ciasto: ser żółty, potem przesmażone pory z boczkiem. Rwiemy 3 plastry szynki szwarcwaldzkiej i równomiernie rozkładamy na wierzchu. Jajka mieszamy ze śmietaną, przyprawiamy solą i pieprzem. Masę przelewamy do formy (będzie wyglądało jakby masy jajecznej było za mało ale to wystarczy:). Zapiekamy 30 minut w piekarniku nagrzanym do temperatury 200 st. Celsjusza (do momentu kiedy zauważymy, że ciasto francuskie podpiekło się i zarumieniło a tarta “urosła”).